Jaką głębokość może osiągnąć studnia głębinowa?

Konstrukcję służącą do poboru wody z ujęć podziemnych buduje się po wykonaniu projektu i odwiertów próbnych, w których trakcie rozpoznaje się parametry geohydrauliczne ośrodka wodonośnego. Dopiero w kolejnym etapie można ustalić optymalne parametry hydrauliczne, aby prędkość przepływu wody przez pompę i filtr studzienny były jak najlepsze. W zależności od warunków geologicznych wykonuje się odwiert o głębokości, która przypuszczalnie umożliwi jak najdłuższą żywotność studni z zachowaniem najwyższej możliwej sprawności hydraulicznej i niskich kosztów użytkowania.

Głębokość różnych rodzajów studni

Nie w każdym rejonie można wiercić studnię głębinową. W zależności od głębokości zalegania wód gruntowych, wydajności przepływu i przydatności wody do spożycia lub do celów gospodarczych buduje się jeden z trzech rodzajów studni:

• Studnie abisynki (studnie abisyńskie, studnie wkręcane) mają głębokość 3-7 m.

• Studnie kopane (kręgowe) osiągają zazwyczaj głębokość do 20 m.

• Studnie wiercone (głębinowe) pobierają wodę z głębokości 20-150 m w zależności od usytuowania w gruncie warstwy wodonośnej. Do budowy tego rodzaju studni niezbędna jest wiertnica hydrauliczna, która sięgnie do wody.

Na jakiej głębokości najczęściej znajduje się woda?

Ujmowanie wód podziemnych z głęboko położonych warstw wodonośnych wymaga użycia pomp o odpowiedniej mocy:

• głębinowych, które współdziałają z membranowym zbiornikiem hydroforowym,

• ssących,

• z opuszczanym tłokiem.

Woda najczęściej pobierana jest z głębokości 20-60 m. Dla przeciętnego gospodarstwa domowego w pełni wystarczające są pompy o wydajności od 0,3 do 3,0 m3/h z silnikiem na napięcie 230 V i mocy od 0,2 kW do 2,2 kW. Zasilane z instalacji jednofazowej mogą tłoczyć wodę na wysokość 300 m.